دراز به دراز صف کشیده ایم در کنار گوری
رو به قبله
و منتظر رستاخیزیم
می رسیم می خیزیم می خزیم لابلای هم وول می خوریم
تا به هم نخوریم
***
گورهای انسانی کنارهم قد کشیده اند
با چوب درخت غاری بر هر کدامشان
آویخته از این به آن
فصل مشترکی از ارتباط انسان به انسان
با جهان
هر به چندی چوبها حرکتی می کنند
چوبها بهای انسانیتند
چوب خشک زمستانه درخت غار
بر گرده دخترکان درخت غار همسایه فرود می آید
(الجار ثم الدار)
دخترکان درخت غار همسایه بچه میزایند
تا گورها زیاد شوند و ارتباط
دست گوری دراز نشود پیش این آن
آنهم برای درازی دار درخت غاری به درازی گور پیشینیان
***
ـمادر مرغ همسایه غاز است؟
ـنه دخترم درخت همسایه غار است
و مادر در طبقه ۲۵ برج العرب درخت غار بزرگ می کند
آب میدهد
می گوید:پسرم هر وقت که مردم بر گور من شاخه ای از این درخت غار بگذار،هر چند کوتاه اما سبز،می دانم که در بهار می میرم
مادر در زمستان می میرد
وپسر باید تا بهار صبر کندتا شاخه ای،هر چند کوتاه اما سبز،بر گور مادر بگذارد
اما همینکه می رسدمی بیند که از آسمان بر گور مادر باران می بارد
باران چوبهای سبز بهارـ ه ـ
چوبهای سبز بهاره درخت غار
درازبه دراز صف کشیده است در کنار گوری
رو به قبله.
دم وباز دمی با طعم تلخ مرگ
.
.
.
سیگار میکشم
پس هستم